તો ય મા તો કરશે માફ

સહુનું  ગમતું  સદાય  કરતી, સાચવે  સહુનું  મન,
મનનું ગમતું કરવાનું એને નહીં થતું હોય મન?
મા  પણ  થાકે, મા  કંટાળે, મા પણ  માંદી  થાય,

ત્યારે જે  ના સમજાયું, એ  આજે  હવે  સમજાય;

નાનપણે મા  યાદ  રહી  નહીં, પછી  યાદ  ના  આવી,

આજ  હવે  સમજાય  છે આપણે  માને કેવી  ભૂલાવી?

ગમતું અણગમતું કૈં  કેટલું  આપણે  રાખ્યું  યાદ

સાવ નકામું સાચવવામાં, કામનું  થઇ  ગયું બાદ.

સાવ એકલી તો યે  માતા  કામ  કેટલાં કરતી?

કદી  કહ્યું  નહીં, થેંક્સ કે સોરી, તો યે  હેત વરસતી

એ જ રસોયણ, એ જ તેડાગર, એ જ બની જાય  આયા,

થાકે એની કાયા તો યે ફરતી એની  છાયા

વાટ નીરખતી, માનતા  માનતી, મનમાં મંત્રો જપતી

સાજા નરવા જોઇને  માતા દેવને  દીવો  ધરતી

શંકા નહીં, એ ચિંતા કરતી, જ્યારે કરે સવાલ

શબ્દથી ઝાઝું આંખ  બોલતી છલકી રહેતું વ્હાલ;

મોટા  થઇને  બાપુ જેવા થાવાનું  મન  થાતું

માના  જેવા  થઇ શકાય  નહીં, સત્ય હવે સમજાતું,

નામ અને સરનામું થઇને બાપુ  સાથમાં  રહેતા,

માની ઓળખ ભૂલાઇ જાતિ, સમયની સાથે વહેતા

મા બાળકથી થાય ના જૂદી, ભલે કપાતી નાળ,

દૂર હોય કે પાસે, માતા સદાય લે  સંભાળ

જીવતી હોય એ જાળવી જાણજો, ના જાળવો તો ભૂલ

સ્મરણ  હોય તે મનમાં  માણજો, આંસુ બનશે ફૂલ;

મા ઈશ્વરથી અદકી છે, તમે કદી ન ભૂલશો આ,

ઈશ્વર સઘળે પહોંચી શક્યો નહીં, એથી બનાવી મા,

માને દુ:ખ દેવાથી મોટું  જગમાં  ના કોઇ  પાપ

આવા  પાપી થશો તમે તો ય મા તો કરશે માફ. 

****************